~*~
~*~
~*~
Wzruszyłem ramionami, przełykając w tym samym czasie kawałek tosta. Skupiłem się, próbując odtworzyć w myślach dzisiejszy plan zajęć. Wtorek, tak?... Mai patrzyła na mnie wyczekująco, więc zacząłem głośno myśleć:
- Po śniadaniu mamy zielarstwo... Potem...
- Dwie godziny eliksirów - przypomniała mi towarzyszka. Wzdrygnąłem się na samą myśl tej okropnej lekcji. Zanim zacząłem uczęszczać do Beauxbatons, eliksiry wydawały mi się jednym z ciekawszych przedmiotów. Nie mogłem doczekać się pierwszych zajęć, kiedy zaś dobiegły końca, całkowicie zmieniłem zdanie. Nauczycielem eliksirów był profesor Craxi - jednocześnie to opiekun Ombrelune. Od razu można było dostrzec, że faworyzuje uczniów swojego domu. Za mną, delikatnie mówiąc, nie przepadał. Zaczął mnie tępić od pierwszej lekcji, czym naraziłem Bellefeuille na stratę punktów. Luniaków, oczywiście nie spytał. Przecież nie będzie pogrążał własnego domu! Musiałby być głupcem.
- Potem historia magii... - ciągnęła Mai. Jej znudzony ton wskazywał na to, że niezbyt za nią przepada.
- Nienawidzę wtorków... - mruknąłem.
- O piątej mamy wolną godzinę - oznajmiła dziewczyna. Sprawiała wrażenie osoby, która przestudiowała plan na pamięć. - To jak?
- Może trening? - spytałem z nadzieją w głosie. Przepadałem za quidditchem. W sumie była to jedna z niewielu rozrywek w Beauxbatons.
Mai?
- Po śniadaniu mamy zielarstwo... Potem...
- Dwie godziny eliksirów - przypomniała mi towarzyszka. Wzdrygnąłem się na samą myśl tej okropnej lekcji. Zanim zacząłem uczęszczać do Beauxbatons, eliksiry wydawały mi się jednym z ciekawszych przedmiotów. Nie mogłem doczekać się pierwszych zajęć, kiedy zaś dobiegły końca, całkowicie zmieniłem zdanie. Nauczycielem eliksirów był profesor Craxi - jednocześnie to opiekun Ombrelune. Od razu można było dostrzec, że faworyzuje uczniów swojego domu. Za mną, delikatnie mówiąc, nie przepadał. Zaczął mnie tępić od pierwszej lekcji, czym naraziłem Bellefeuille na stratę punktów. Luniaków, oczywiście nie spytał. Przecież nie będzie pogrążał własnego domu! Musiałby być głupcem.
- Potem historia magii... - ciągnęła Mai. Jej znudzony ton wskazywał na to, że niezbyt za nią przepada.
- Nienawidzę wtorków... - mruknąłem.
- O piątej mamy wolną godzinę - oznajmiła dziewczyna. Sprawiała wrażenie osoby, która przestudiowała plan na pamięć. - To jak?
- Może trening? - spytałem z nadzieją w głosie. Przepadałem za quidditchem. W sumie była to jedna z niewielu rozrywek w Beauxbatons.
Mai?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz